شیوع بتالاکتامازهای نوع ctx-m در جدایه‏‏های e. coli با مقاومت چندگانه دارویی از شمال ایران، رشت

مقدمه: بتالاکتامازهای با طیف گسترده ( esbls ) به‏عنوان مهم‏ترین شاخص مقاومت به آنتی بیوتیک‏ها در بین انتروباکتریاسه‏ها در سراسر جهان هستند. در طول دهه گذشته، انواع ctx - m از esbl شیوع بالایی داشته و بیشتر در ارتباط با مسببین مهم عفونت ناحیه ادراری ( uti ) هستند. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک و فراوانی بتالاکتامازهای ctx - m در بین جدایه‏‏های e. coli با مقاومت چندگانه دارویی از بیماران مبتلا به uti در شمال ایران است .   مواد و روش ‏‏ ها: 33‏ جدایه e. coli از نمونه‏های ادرار استفاده شد. فنوتیپ‏های esbl جدایه‏ها با استفاده از آزمون سینرژی دیسک دوتایی ( ddst ) تعیین شدند. ژن‏های مرتبط با esbl ، شامل گروه‏‏های (1، 2، 8 و 9) با استفاده از واکنش زنجیره‏ای پلیمراز ( pcr ) تکثیر شدند .   نتایج: تمام جدایه‏‏های e. coli حساس به پپیراسیلین بوده و 55 درصد آن‏‏ها مقاوم به سفالوسپورین‏‏های نسل سوم و چهارم بودند. تحلیل مولکولی حضور ژن ctx-m در 88 درصد جدایه‏های تولید کننده esbl نشان داده شد. جدایه‏های e . coli حاوی ctx - m (1، 2، 8 و 9) بسیار مقاوم به چند آنتی بیوتیک نسبت به جدایه‏‏های فاقد ctx - m بودند. ctx-m-1 به‏عنوان شایع‏ترین نوع ctx - m در جدایه‏های e . coli تولید کننده esbl بود . بحث و نتیجه ‏ گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، آنتی بیوتیک ترجیحی برای کنترل سویه‏‏های e. coli تولید کننده esbl نوع ctx - m در شمال ایران، رشت، باید پپیراسیلین باشد. اگرچه، شیوع esbl نوع ctx - m در بین جدایه‏‏های e. coli با مقاومت چندگانه دارویی کم بود، اما کنترل همین فراوانی کم نیز دارای اهمیت است.